Er wordt op dit moment onderzocht of een treinverbinding Groningen – Heerenveen een mogelijkheid is. De kosten worden geraamd op 700 miljoen euro. Mensen mogen binnenkort hun mening daarover geven. Ik stel mij zo voor, dat het een stoptrein wordt. Ik heb mijn bedenkingen altijd, als men de kosten berekent en over de daadwerkelijke voordelen die het meebrengt.
Waar hebben wij het over? Een stad wordt verbonden met een dorp. De stad Groningen wordt voor eeuwig verbonden met een spoor dat eindigt in een dorp. Nu gebeurt dat wel meer. Maar als dat dorp Heerenveen heet, dan denk ik altijd aan die club met die vreemde vlekken op het shirt, een stukkie ijs en de gebroeders Anker. Meer is het niet. Hier en daar wat industrie en een rondweg, waar je gelukkig zonder te stoppen knalhard kunt doorrijden met de blik recht op de weg. Je merkt niet eens dat je er langs komt, zeg maar.
Maar goed, het kan erger. Straks loop je op het hoofdstation in Groningen en hoor je regelmatig omroepen: “De trein naar Heerenveen vertrekt om 11.30 uur op spoor 2a.” Ook hier merk je dan, dat de omroepster moeite heeft om het woord Heerenveen uit te spreken. Ze spreekt normaal gesproken perfect Duits, Engels, Arabisch en Chinees, maar dat ene woord komt er dan altijd hakkelend en stotend uit. Ook het treinverkeer is helemaal in de war, want spoor 2a ligt aan de andere kant van het perron, uit de richting Assen, zeg maar. Het eindigt met een stootblok, maar ja, nu weten wij allemaal dat een stootblok niks zegt in Friesland.
Maar goed, ik dacht: John, positief blijven, geld kost het altijd, hoppa, neerleggen die rails. Als wij dan toch 1x per jaar op bezoek moeten in dat dorp, dan gaan wij met zijn allen met de trein. Honderd supporters in een coupe, tweeduizend in de trein, dat worden dan twintig coupes. Een aparte goederenwagon erachter voor de vlaggen en banners en een aparte wagon voor een peloton ME sluit de rij. Hans Nijland op de bok voorop en gaan met die hap.
Halverwege, zeg maar ter hoogte van Drachten, worden we begeleid door een agent van de Friese Politie, die – gezeten in een omgebouwde skûtsje op wielen – de rails voor ons vrijhoudt. In de voorbereiding hierop heeft de Supportersvereniging wel geëist dat bij het einde van de rails geen stootblok wordt geplaatst, maar dat de elf-steden-commissie vrijwilligers heeft gecharterd met groen-witte vlaggen aan het einde van het spoor. Is toch geweldig, 2000 supporters met een Groen Witte Engel naar dat dorp?
Maar goed, ze komen eerst hier aanstaande zondag. Kansloos zeg maar. Ze moeten wel, want de KNVB heeft bevolen dat die wedstrijd aanstaande zondag in de Euroborg plaats gaat vinden. En ja, Ron Jans die via “het garantiefonds ABVA/KABO van werk naar werk” bij Heerenveen is terechtgekomen, gaat ook plaatsnemen. Gewoon in de dug-out met samengeknepen billen. Want de start was niet zo best in dat dorp. Beetje bij elkaar gespeelde puntjes, maar overtuigend was het zeker niet. Veel blessures, dat is natuurlijk pech, maar daar had FC Groningen de afgelopen jaren ook veel last van. Voetballend staat het nog lang niet zoals Friesland dat graag wil.
Daarentegen is het bij FC Groningen een ander verhaal. Ze staan fier in de bovenste regionen, voetballend begint het steeds beter te lopen, weinig blessures, op het juiste moment ingrijpen, een goede en (h)echte sfeer en een geweldige supportersschare, die je rustig een van de fanatiekste van Nederland mag noemen. Het wordt weer een voetbalkraker van jewelste, waar Ajax- Feyenoord bij verbleekt. Het is DE klassieker van Nederland geworden. Het is ramen en deuren dicht zondag. De Jumbo gaat pas om 11 uur open ’s avonds. De supporters zijn er klaar voor. Er wordt over niks anders meer gesproken. De banners en vlaggen zullen alleen maar groen en wit zijn. Het zijn de wedstrijden van het jaar.
En dan eind januari 2011 naar dat dorp met de Groen Witte Engel, die dan voor de tweede keer over Heerenveen heen zal denderen. Zonder last te hebben van welk stootblok dan ook.
John Schurer,
Voorzitter Supportersvereniging FC Groningen