Voorzitter John Schurer heeft een persoonlijke brief geschreven aan alle FC Groningen-supporters in het uitvak van Heerenveen, om hen te bedanken voor de geweldige steun.
De woorden trots en kippenvel zijn zeer toepasselijk op wat wij met elkaar zondag hebben neergezet. Vanaf de parkeerplaats in Hoogkerk tot aan het moment dat wij weer thuis waren. Ik was er heilig van overtuigd dat wij er samen wat neer konden zetten. De Supportersvereniging, de Groningen Fanatics, de Z-Side en de club FC Groningen zelf. Gezamenlijk trokken wij op richting Heerenveen. Op de viaducten in Groningen stonden mensen ons uit te zwaaien; ze leefden allemaal mee.
Wij zetten gezamenlijk een statement neer. Een meer dan terecht statement, op de juiste manier. En iedereen deed mee in de colonne. Met elkaar, voor elkaar en voor de club. De landelijke pers had twee dagen daarvoor al enorm veel aandacht geschonken aan het geheel. De politiek wachtte in spanning af hoe het zou lopen. Ik wist dat er scherp op ons zou worden gelet. Ook diverse supportersverenigingen van andere clubs leefden mee. Diverse telefoontjes en mailtjes kwamen binnen; ze stonden allemaal achter ons.
Pakweg 300 auto’s met ongeveer 1000 supporters de weg op. In een lange stoet van pakweg 7 km lang. Het was mooi om te zien, kwam sterk over en dwong respect af bij velen. Zelfs bij de politie. De spelers in de bus, die met moeite langszij kwam, kregen die extra boost die ze nodig hadden. Vlaggen, spandoeken, toeteren, zwaaien en met een dubbeldekker voorop met de kreet “Vrijheid voor supporters”… het was gewoon kippenvel.
Aangekomen in Heerenveen stelden we ons allemaal op achter het grote spandoek van de Groningen Fanatics. De trots spatte er van af. En toen met 1000 supporters richting het stadion. We wisten wat we wilden en drukten dit duidelijk uit. We waren er klaar voor.
We hadden het statement gemaakt en de fantastische sfeer zette zich door in het uitvak. Geen moment, werkelijk geen moment, was het stil. Het eerste doelpunt viel. Ivens, hij zette een sprint in van 100 meter richting ons. Hij wist het. Dit hadden wij verdiend en hij deelde dit met ons op een kippenvelmanier. Het uitvak knalde zowat uit zijn voegen. De 0-2 de 0-3 en de 1-4, het kon niet op.
Maar het mooiste moment, waar je tegelijkertijd een heel koud, maar ook een heel warm gevoel van kreeg, was toen alle sjaals bovenhands kwamen en het Gronings volkslied werd gezongen. Naast mij stond een oude man in tranen. “Mien jong, mien jong, wat is dit toch mooi” zei hij en snoot hard in zijn rode zakdoek. Het was ook mooi, met elkaar jong en oud, wij zijn met recht de Trots van het Noorden, als mens, als supporter en als club.
Jullie hebben het met elkaar gedaan. Op een manier waar nog lang over wordt nagesproken. Geniet er nog lang van; dit zijn de krenten uit de pap. Aan mij de taak om de volgende stap te zetten richting politiek, voor jullie misschien saai, maar voor onze doelstelling broodnodig. Dank voor jullie steun tot nu toe. We strijden verder, in de competitie, met de club, maar vooral met elkaar.
John Schurer,
Voorzitter Supportersvereniging FC Groningen