Veel supporters waren er blij mee: SC Cambuur weer in de eredivisie. Weer een noordelijke club er bij! Kortere afstanden, minder kosten en meer supporters mee naar een uitwedstrijd. Over de wedstrijd kan ik kort zijn, Cambuur heeft gewoon verdiend gewonnen. Niks mis mee. Dan kunnen wij beter naar onze eigen ploeg kijken; daar mankeerde die avond van alles aan. Maar goed, dat is een taak van de technische staf om daar lijn in te brengen.
Vierhonderd Groningse supporters gingen naar Leeuwarden met negen bussen. Op de heenreis liep alles voorspoedig. Er werd gereden in twee clusters. De bussen konden naast het uitvak geparkeerd worden. Die week ervoor was er net geasfalteerd omdat er voor die tijd maar twee bussen konden parkeren. Het Cambuurstadion is een relatief oud stadion waar ongeveer 10.000 toeschouwers in kunnen. Het staat midden in een woonwijk. Het doet denken aan het oude Oosterparkstadion. Nostalgie speelde op. Wat mij direct opviel, is dat het uitvak pal naast de harde kern van Cambuur zit. Er zit weliswaar een hek tussen met een hangslot, maar je kon elkaar bijna aanraken. Ook viel het mij op dat als je het uitvak in en uit wilde, je dit alleen aan de zijkant kon doen via een smalle opening. Bij echte calamiteiten is dit levensgevaarlijk, de mensen zitten dan echt opgesloten. Zeker als die kleine uitgang geblokkeerd is.
Tijdens de wedstrijd werd er gescandeerd over en weer. Logisch, het zijn supporters en de wedstrijd kantelde naar Cambuur toe vanwege de snelle voorsprong. Vervolgens werd er gegooid met bier en aanstekers van Cambuurzijde en ja, dan kun je erop wachten dat daar op gereageerd werd. Het hekwerk tussen beide partijen werd onder vuur genomen. De ME kwam er aan te pas en iedereen werd weer op zijn plaats gezet, zonder dat de ME echt moest ingrijpen.
Het was een broeierig sfeertje. En dat hoort bij een derby. In de rust een bakkie patat gekocht met pak hem beet 25 ME-ers om me heen met een schild omhoog en twee blaffende herdershonden. Ik zat dat eens te bekijken en dacht ‘tja, we zijn hier ongeveer 25 jaar terug in de tijd’. Na de wedstrijd gingen we rustig naar de bussen. Bij elk stadion in Nederland wachten ze nog even tot de weg vrij is, zodat je zonder gedoe de snelweg op kan. Maar hier ging het te snel. Eenmaal het stadion uitgedraaid, zo ongeveer 50 meter verderop, bestormden Cambuur-supporters de bussen. Ze stoven dwars door tuinen, kwamen uit zijstraatjes en belaagden de bussen met stenen. De ME voerde charges uit en maakte de weg schoon. Een bankstel werd voor een bus gegooid en wandtegels (zal wel iemand met een verbouwing bezig geweest zijn) vlogen tegen de bussen. Bij één bus vloog een stoeptegel door het dubbelglas.
Zoals jullie weten, zijn er bij wedstrijden de laatste jaren niet of nauwelijks problemen geweest met supporters van FC Groningen. Wij doen er ook alles aan om alles goed georganiseerd te laten lopen. In overleg met de supporters, politie en beveiliging. Maar hier waren wij even in de tijd terug. Niet meegegroeid in het voetbal en het randgebeuren.
Cambuur zit met een probleem. Een slecht ingedeeld stadion en een heel slechte infrastructuur betekenen investeren. Er zal misschien geen geld voor zijn. Maar ik denk dat wanneer men zo doorgaat, de kosten vele malen hoger zullen zijn dan de investering die men zou moeten doen in de organisatie en infrastructuur. In de bus met de kapotte ruit zijn de supporters met de pet rondgegaan en is bij terugkomst de bus schoongemaakt, klaar voor de volgende uitwedstrijd in Deventer. Het is nog maar het begin van de competitie en Cambuur zal nog veel clubs op bezoek krijgen. Het was een mooie overwinning voor de club, maar wel één om over na te denken.
John Schurer
Voorzitter Supportersvereniging FC Groningen