Het deed pijn de afgelopen wedstrijd tegen ADO Den Haag. Pijn voor alle supporters van onze club FC Groningen. En het is niet de eerste keer dit seizoen. En ik kan het niet meer horen. Het is een leermoment of volgende week zetten wij het recht of soms heb je een off-day en nog meer van die onzinnige clichés. Geen excuses meer. Het was een complete aanfluiting. Ongeïnteresseerd het veld ingaan, spotten met alle voetbalwetten en de supporters van de club simpel aan de kant te schuiven. Onverantwoord met je vak bezig zijn. Was ADO zo goed? Nee, Groningen was bar slecht. Ja, toen het moest gebeuren liepen we achter de feiten aan. Zoals zo vaak dit seizoen. Genoeg erover gezegd.
Dat er wat gebeuren moet is duidelijk. Dat er voetballers aangetrokken moeten worden met kwaliteit die wel hun verantwoordelijkheid kennen is ook duidelijk. FC Groningen is bezig met een neerwaartse spiraal. En dan bedoel in zijn geheel. Groene stoeltjes ten over. Een proces dat al zeker drie jaren duurt. Je moet je ogen niet sluiten. Maaskant wil ik het niet meer over hebben. Onder v.d. Looi was het voetbal niet om aan te zien, Europees gezien dramatisch. En dit jaar wordt er niet gebracht wat je minimaal mag verwachten, en dat is simpelweg op het puntje van je stoel zitten. Ja, het doet pijn. En ja mogen supporters even leeglopen? Daar hebben ze alle recht toe.
Maar opgeven? No way. Niet dat ik van dit seizoen nog veel verwacht ik ben nuchter genoeg. Maar ik blijf mijn club trouw. In het Oosterpark heb ik vaak genoeg drama seizoenen meegemaakt. Afgewisseld met geweldige seizoenen. Weglopen? No way. De makkelijkste weg. Het wijzen? Ook een makkelijk weg. Inkoppertjes. Tijdens de wedstrijd tegen NEC keek ik en luisterde ik naar NOORD. Ze stonden op. Ze stonden op voor hun club. Hoe moeilijk het ook allemaal is. Ja, met schelden en vloeken maar opgeven? Dat zal nooit gebeuren! Ik keek om mij heen, praatte met veel supporters. Ja, natuurlijk verleng ik mijn seizoenkaart. Maar mag het even?
De echte en meest geharde supporter in het stadion zal nooit opgeven. In het supportershome geven de meeste mensen het al aan “ ik heb al verlengd. Ik heb veel van de club gekregen ik blijf komen ook volgend seizoen. Waarom? Met mijn seizoenkaart kunnen we volgend seizoen veel rechtzetten. Financieel is dat belangrijk “. Maar één ding. De directie, technische staf en het scoutingapparaat moeten elkaar maar eens diep in de ogen kijken. Daar hebben supporters geen grip op. Daar kan je supporters niet op afrekenen. Dat zou de wereld op zijn kop zetten. Ik heb vannacht slecht geslapen maar zal nooit iets opgeven waar ik van hou. Zielsveel.
John Schurer,
Voorzitter Supportersvereniging FC Groningen