Het nieuwe jaar 2018 is begonnen. En hoe. Het jaar is drie weken oud en we hebben al weer de nodige aardbevingen gehad en een massaal en indrukwekkend protest via de fakkeltocht. Een eensgezind Groningen liet zien dat het wel een keertje klaar is: genoeg is genoeg. Wij Groningers zijn trots op onze provincie en willen dat de afbraak hiervan nu stopt. En de massale opkomst is best wel bijzonder te noemen. Een Groninger komt niet zo snel in protest. Ondanks alles wat er gebeurt, blijft de Groninger nuchter en koel. Het volkslied zegt niet voor niets:
Doar broest de zee, doar hoelt de wind,
Doar soest ’t aan diek en wad,
Moar rustig waarkt en wuilt het volk,
Het volk van Loug en Stad.
Misschien moet er nog “doar trilt de grond” aan toegevoegd worden. Maar vrijdag was te zien dat men trots is op de provincie.
En dan onze eigen Trots van het Noorden. Ook allerlei onrust. Ten eerste de opmerking van Nijland dat de FC niet zijn ogen moet sluiten voor een eventuele private investeerder in de toekomst. Is het raar dat hij dat zegt? Volgens mij niet, veel clubs in Nederland hebben die stap al gemaakt, de één wat succesvoller dan de ander. Maar wil Groningen mee blijven doen in het linkerrijtje, dan ontkom je er niet aan meer (vreemd) vermogen aan te trekken. Door de structuur van de tv-gelden in Nederland is er moeilijk een structureel beleid te maken. Deze gelden zijn gekoppeld aan de positie op de ranglijst over de laatste 10 seizoenen (goede jaren voor de FC). Twee plekken zakken en je krijgt zo maar 1,5 miljoen minder.
Private investeerders
Om in verhouding te zetten: alsof je van je baas te horen krijgt dat je dit jaar 8% minder loon krijgt. Dan staat de vakantie of dat leuke bezoekje aan de bioscoop toch wel op het spel. En welke twee clubs zijn de FC voorbij gegaan op die ranglijst? Juist, Vitesse en FC Utrecht. Twee clubs met private investeerders. Die daardoor meer loon kunnen betalen, betere spelers kunnen aantrekken etc. Dus heel verstandig dat Nijland het ter sprake brengt. Wat wel belangrijk hierbij is, is de vorm waarin je het gaat gieten. Daar moet je het uitgebreid over gaan hebben.
Dit wetende en ook nog het feit dat er aan het begin van het seizoen een begrotingstekort van 2,2 miljoen euro was, is het ook logisch dat de club een speler moest verkopen en dure spelers zonder toegevoegde waarde moest laten gaan. Het vertrek van Hoesen en Jensen is daarom volstrekt logisch, net als de verkoop van Idrissi.
Vertrek van twee spelers: Jensen en Idrissi.
De loonkosten gaan fors naar beneden en met de opbrengst van Idrissi is het tekort gedicht. Ik hoor roepen dat de FC dit niet had moeten doen, dat “ze” alleen maar naar geld kijken”, maar de club is toch ook een bedrijf? Wat als je baas niet zegt dat je 8% minder loon krijgt, maar in plaats daarvan zegt: “Sorry, ik heb zoveel verliezen geleden, even een tijd helemaal geen salaris meer”. Of erger: “Sorry, we zijn failliet, je hoeft niet meer te komen?”
Andere geluiden zijn dat de club een groot risico neemt om geen nieuwe speler aan te trekken. Het is allemaal te jong nu. Dat klopt, het is jong. Maar een ervaren oudere speler is geen garantie dat het elftal beter wordt. Maduro en Jensen zijn juist voor de ervaring aangetrokken en waren niet echt een succes. Op die plek staat nu Reis en daar moeten we ontzettend trots op zijn. Persoonlijk is het voor mij zelfs lastig om nuchter en koel te blijven in dit geval. Want ik heb zelden een 17-jarige speler gezien met zo’n rust en kalmte aan de bal. Die speelt als een ervaren speler.
Vader tegen zoon
Gisteren in Tilburg keek ik naar een debuterende Tom v.d. Looi. Bijna iedereen zou kapot gaan van de zenuwen als hij moest debuteren op 18-jarige leeftijd. En dan ook nog eens tegen je vader. Maar hij speelde alsof hij meer ervaring had dan Maduro en Jensen samen. Het middenveld werd gecomplementeerd met Bacuna en Doan, respectievelijk 20 en 19. Bacuna krijgt veel kritiek, mijns inziens volledig onterecht. Het is een jongen die keihard werkt, de grens opzoekt, vaak risico in zijn spel legt door een steekbal te geven (wat dan ook wel eens balverlies oplevert, maar riepen we niet allemaal dat we die balletjes breed en terug zat waren?) en een sympathieke, Groningse (!), jongen buiten het veld. Die verdient veel meer krediet. En dan Doan, de goedlachse Japanner. Het doelpunt alleen al toonde zijn klasse. Klein maar beresterk, kan een grote publiekslieveling worden. Als Nijland wel geld gaat uitgeven, dan hoop ik dat hij als eerste de optie tot koop voor Doan licht.
Toekomst
Wij Groningers hebben naast nuchter en koel ook de karaktertrek dat we nogal kritisch zijn, vooral op onze FC. En dat klopt wel. Als bij Ajax een speler van 18 debuteert, dan hoor je dat het Nederlands voetbal is gered. Terwijl je van velen een tijd later niets of weinig meer hoort en het toch allemaal wel meevalt. Als we dan toch iets van die Amsterdammers kunnen overnemen, laat dat dan een klein beetje gezonde trots en een dosis bluf zijn. We weten dat jeugdigheid gepaard gaat met wisselvalligheid. Maar laten we ze daar niet op afrekenen. Want ook de ervaren spelers spelen niet altijd goede wedstrijden. En ja, het zou mooi zijn als we alsnog de play-offs halen. Maar met deze jonge spelers (en o.a. een topkeeper als Padt, Groninger van Nieff en beer Memisevic) vind ik een jaartje geen play-offs halen ook geen ramp. Want er zit toekomst in dit team. En daar ben ik trots op. Zowel óp de provincie als óp de Trots van het Noorden.
John de Jonge
Voorzitter Supportersvereniging FC Groningen