Als scheidsrechter Ed Janssen na afloop van sc Heerenveen – FC Groningen op 30 januari 2011 voor de laatste keer op zijn fluitje blaast, vallen honderden uitzinnige Groningen-fans elkaar in de armen. De aartsrivaal is met 1-4 van de mat getikt, waarmee de grootste uitoverwinning op Heerenveen ooit wordt geboekt.
Door de ruime overwinning krijgt Groningen de vierde plaats in de Eredivisie stevig in handen en blijft daarmee in de race voor Europees voetbal. Onder leiding van een ontketende Dusan Tadic walst de ploeg van Pieter Huistra over Heerenveen heen en besluit daarmee een onrustige week op een positieve manier. Voorafgaand aan de Derby van het Noorden gaat het nauwelijks over de wedstrijd zelf, maar wel over de randzaken er om heen.
Topscorer Tim Matavz lijkt op weg naar de Italiaanse topclub Napoli en de supporters van Groningen zijn woedend over een verplichte auto-combi naar Heerenveen, waarbij alle supporters naar 
transferium Hoogkerk moeten om hun kaartje te halen. De fans gaan in een massale protestmars naar Heerenveen, ondertussen fanatiek toegejuicht vanaf de viaducten. Luid toeterend vertrekt de stoet richting Friesland, onder aanvoering van directeur Hans Nijland en John Schurer, voorzitter van de supportersvereniging. Het is een indrukwekkende stoet, bestaande uit enkele honderden auto’s.
Trainer Pieter Huistra heeft geen boodschap aan de onrust rondom de wedstrijd. Hij verwacht van zijn spelers inzet en strijd, twee dingen die in de voorgaande (verloren) wedstrijden tegen Twente en Utrecht ontbraken. De woorden van Huistra hebben hun uitwerking gehad, want vanaf het eerste fluitsignaal laat zijn ploeg de tegenstander alle hoeken van het veld zien. Naast de onhoudbare Dusan Tadic, vallen vooral de onophoudelijke rushes van linksback Fredrik Stenman en het onverzettelijke verdedigingswerk van Andreas Grangqvist op. De eerste goal komt van verdediger Jonas Ivens, die na zijn doelpunt het hele veld over sprint richting het uitvak, om de goal te vieren met de meegereisde Groningen-fans. “Ik trok nog net op tijd aan de handrem, anders liep ik het stadion uit”, grijnst de Belgische verdediger na afloop in gesprek met RTV Noord.
Na een halfuur staat er al een 0-2 voorsprong op het scorebord en ieder Gronings doelpunt zorgt voor een steeds moedelozer blik bij Ron Jans, de trainer van Heerenveen. Ook op vocaal gebied is Groningen de Friezen duidelijk de baas. De Groningse fans zingen 90 minuten lang de longen uit hun lijf, terwijl de Friese supporters zich alleen maar laten horen wanneer ze langdurig hun eigen spelers uitfluiten.
Op het veld lijkt het bij vlagen wel een wedstrijd tussen Barcelona en Telstar, zo oppermachtig is Groningen. Wanneer Dusan Tadic 10 minuten na rust de stand met een prachtige vrije trap op 0-3 brengt, buigen de spelers van Heerenveen het hoofd. Ze beseffen dat ze kansloos zijn tegen de wervelende Groningers. Ondanks de ruime voorsprong neemt de Trots van het Noorden geen gas terug. Danny Holla en Maikel Kieftenbeld zijn het Friese middenveld compleet de baas, Tim Sparv verovert iedere bal direct terug, Jonas Ivens en Andreas Granqvist spelen Bas Dost uit de wedstrijd en Dusan Tadic en Tim Matavz bezorgen de verdedigers van Heerenveen een verschrikkelijke middag. Uiteindelijk stopt de teller pas bij 1-4, een score die nog veel hoger had kunnen zijn als Groningen iets beter met de kansen was omgegaan. Na afloop vieren de spelers de overwinning met de supporters, die hen minutenlang toezingen. Dronken van geluk gaat de stoet weer naar huis, men heeft de Friezen weer eens laten zien wie de echte Trots van het Noorden is.
Opstellingen
FC Groningen: Luciano da Silva; Maikel Kieftenbeld, Andreas Granqvist, Jonas Ivens, Fredrik Stenman; Tim Sparv, Danny Holla; Thomas Enevoldsen (’90 Gonzalo Garcia), Nicklas Pedersen (’65 Petter Andersson, ’79 Femi Ajillore), Dusan Tadic; Tim Matavz.
SC Heerenveen: Kevin Stuhr-Ellegaard; Gerry Koning, Michel Breuer (’55 Filip Djuricic), Arnold Kruiswijk, Calvin Jong-A-Pin; Christian Grindheim, Michal Svec (Dost ’30), Mika Värynen; Roy Beerens (’77 Luciano Narsingh), Viktor Elm, Oussama Assaidi.
Door: Marc Bos