Aanvankelijk zou in de nieuwste d’Olle Grieze een interview met Tom van Weert komen te staan. Een aantal dagen na het interview gooide trainer Danny Buijs de opstelling tegen De Graafschap echter om en kwam Van Weert naast het elftal te staan. Niet veel later tekende hij een contract bij het Deense Aalborg BK. En dus kon dat interview de prullenbak in.
Sinds Van Weert in de zomer van 2016 werd overgenomen van Excelsior, was de Brabander nooit helemaal onomstreden in Groningen. En toch kwam hij altijd weer bovendrijven. Alsnog benieuwd wat Van Weert ons ruim twee weken vertelde? Lees dan onderstaand verhaal.
Tekst: Merijn Slagter | Foto’s: Erwin Otten
Voor de doorsnee FC Groningen-fan zijn er op het eerste oog weinig overeenkomsten tussen FC Groningen en FC Den Bosch, de club waar Van Weert groot werd. Ja, beide BVO’s komen uit een provinciehoofdstad. Maar verder? Van Weert grijnst. ‘Net als in Groningen is ook het publiek in Den Bosch heel kritisch. Er is daar altijd een bepaald verwachtingspatroon en dat is hier niet anders. Reken maar dat de vijfduizend man op de tribune daar wat van je verwachten’, vertelt de blonde aanvaller.
Nadat hij in Den Bosch een jaar uit de roulatie was met een kruisbandblessure, haalde Excelsior Van Weert naar Kralingen. Niet zonder succes. ‘We draaiden het eerste seizoen geweldig, met onbevangen voetbal. In het tweede seizoen werd het moeilijker. Excelsior gaf zelfs aan voor de tiende plek te willen gaan. Daar was ik het niet mee eens. Clubs verwachten vaak dat groei zich altijd doorzet, maar dat vind ik meer een emotionele dan rationele gedachte. Je mag soms ook best even blij zijn dat je een bepaalde prestatie hebt neergezet’, blikt hij terug.
Aantrekkingskracht
Zijn doelpuntenproductie bij Excelsior trok veel aandacht. FC Groningen haalde hem uiteindelijk naar het Noorden en troefde diverse kapers op de kust af. ‘In Groningen was het niveau vanaf dag één een paar tandjes hoger dan bij Excelsior’, vindt Van Weert, die informatie over de FC inwon bij Paco van Moorsel. ‘De club had een behoorlijke aantrekkingskracht op mij. Het stadion, de historie, maar ook de stad: van het totaalplaatje kreeg ik een goede indruk. En ik was blij dat ik weer op natuurgras mocht spelen. Het effect van kunstgras op je lichaam is toch iets heviger. Hier zijn meer fysio’s aanwezig, is de begeleiding beter en is er meer tijd voor krachttraining. Dat trok me over de streep.’
Bleef het eerste seizoen bij de Trots van het Noorden mede door een vervelende enkelblessure beperkt tot vijf doelpunten; vorig seizoen ging het met twaalf competitiegoals een stuk beter. Maar in welk systeem rendeert Van Weert nou het beste? ‘Die vraag krijg ik elke week wel een paar keer’, zegt hij lachend. ‘Maar het gaat puur om de invulling. Je kunt zonder buitenspelers spelen, en toch veel voorzetten krijgen’, weet Van Weert. ‘Maar je kunt ook met buitenspelers spelen, terwijl die in de praktijk veel naar binnen trekken en voor een één-tweetje of eigen schot gaan. Ik rendeer het beste met flankvoorzetten. Wie die voorzet ook geeft, een opkomende back in 4-4-2 of een buitenspeler in 4-3-3; als de voorzetten mij in het doelgebied maar bereiken.’
Zoeken naar verbetering
In de wedstrijden die Van Weert dit seizoen speelde, ging het nog niet zoals hij wil. ‘We komen er voetballend moeilijker doorheen’, vindt hij. ‘Als je dat terugziet, besef je dat er nog veel winst te behalen is. Wij moeten ons in balbezit verbeteren. De bereidheid, goede wil en inzet is er, en ook fysiek staat iedereen er goed op. Toch hebben we moeite om dat terug te laten zien in de resultaten’, zegt Van Weert balend. De aanvaller is zich ervan bewust dat er in de voetbalwereld maar iets kleins hoeft te gebeuren om weer op het juiste pad te komen. Een vinger op de zere plek leggen vindt hij lastig: ‘Misschien spelen we soms nog te opportunistisch in plaats van dat we bepaalde speltypen afwisselen.’
De 28-jarige Brabander is inmiddels één van de meest ervaren spelers in de ploeg en hoopt daarmee een meerwaarde te zijn in de jonge spelersgroep van FC Groningen. ‘Toch is dat is niet makkelijk, want de spelersgroep herbergt veel jonge spelers, dus kost dat veel energie. Maar het zit in mijn karakter om dat te doen, dus doe ik het graag’, legt hij uit. Wat er gezegd wordt? ‘Eenvoudige dingen’, vervolgt de aanvaller. ‘Focus je op wat beter kan, maar blijf doen waar je goed in bent, bijvoorbeeld. Toen ik jonger was vrat het aan me als ik een goede kans miste, maar inmiddels zet ik de knop sneller om.’ Voor dit seizoen is het volgens Van Weert zo snel mogelijk zaak om de weg omhoog in te slaan. ‘Als het verwachtingspatroon maar reëel blijft’, vindt hij. ‘In het begin van dit seizoen speelden de beloften van FC Groningen tegen die van FC Utrecht, als je dan ziet wat daar bij die club nog aan spelers rondloopt (…) Met FC Groningen voor de zevende plek gaan? Prima. Maar de club mag van mij ook best eerlijk uitdragen dat je met zo’n jonge ploeg ook zomaar tiende kunt eindigen.’
‘Het kan soms raar lopen’
Tom van Weert werd deze zomer nadrukkelijk in verband gebracht met de Portugese topclub Sporting Lissabon. Uiteindelijk ketste de deal af, maar wat klopte er precies van het verhaal?
‘Er is inderdaad contact geweest tussen FC Groningen en Sporting. Mijn zaakwaarnemer heeft contact met ze gehad en Sporting had een duidelijk verhaal: “We hebben Bas Dost als eerste spits, maar willen nog iemand zoals jou, die een duel kan openbreken en een goal maakt”. Daarnaast was ik relatief goedkoop. Een hoofdscout zag beelden van me en was enthousiast. Zoiets vleit je, maar ik wachtte rustig af. Eerst zien, dan geloven. Ik zou nog met mijn vriendin op vakantie gaan, toen de interesse concreter werd. Dus boekten we vijf dagen Lissabon en zagen daar wel verder.
Toen we naar Schiphol reden, kreeg ik te horen dat mijn naam in Portugese kranten werd genoemd. Plotseling werd ik overspoeld met berichten. Mijn vriendin zei al: ‘Daar gaat onze vakantie’. Eenmaal in Portugal besloot Sporting na twee dagen de stekker uit een eventuele deal te trekken, zonder dat ik de club überhaupt had bezocht. Ze hadden met Sinisa Mihajlovic een nieuwe trainer, maar die werd na een paar dagen al ontslagen: het was er één grote chaos. Toen hebben we nog lekker drie dagen van Lissabon genoten. Ook dit is voetbal, het kan soms raar lopen.’