‘Tussen de fanatieke supporters staan is mijn grootste wens’

Als de spelers van FC Groningen het veld betreden voor de thuiswedstrijd tegen Feyenoord, gaan de supporters in het stadion staan en daalt er een warm applaus van de tribunes af. Ook op de Rollyside gaan de handen enthousiast op elkaar, maar erbij staan wordt een stuk lastiger. Vanwege uiteenlopende handicaps, zit het gros van de Rollyside-supporters in een rolstoel. Dat geldt ook voor de 20-jarige Lars Mulderije.

door: Merijn Slagter

Als Ajdin Hrustic in de eerste helft een bal op de paal mikt, zit praktisch de halve Rollyside al in de juichmodus. De één maakt met wilde armgebaren duidelijk dat-ie het doelpunt al geteld had; een ander deinst uit enthousiasme zelfs iets naar achteren met zijn rolstoel. Zijn begeleider schrikt ervan, maar al gauw kan erom gelachen worden. Ook Lars volgt de wedstrijd aandachtig. Hij gaat vrijwel altijd trouw met zijn vader naar elke thuiswedstrijd en pakt af en toe een uitwedstrijd mee.

Zelf voetballen zit er niet in, maar dat doet aan het liefde voor de belangrijkste bijzaak ter wereld niets af. ‘Ik ben geboren met spina bifida, oftewel een open ruggetje’, legt hij uit. In welke mate je last hebt van een open ruggetje, verschilt per persoon. Over het algemeen is het een aangeboren afwijking die het gevolg is van een ontwikkelingsstoornis van ruggenmerg en wervelkolom. ‘Mijn zenuwen zijn niet volgroeid toen ik geboren werd en daardoor heb ik weinig beenkracht. 300 meter lopen is al een hele opgave’, weet Lars. Bij Kids United probeerde hij al eens of voetballen voor hem was weggelegd. ‘Maar dat was het voor mij niet helemaal. Maar met rolstoelbasketbal en handbiken heb ik dat wel.’

Lars is op zijn aangepaste fiets klaar om naar FC Groningen – Feyenoord te gaan (Foto: Merijn Slagter)

Met de rolstoel fietsen
We zitten aan het eind van de zondagochtend in huize Mulderije, als Lars en zijn vader aanstalten maken om naar het stadion te gaan. Bij thuiswedstrijden gebeurt dat altijd een half uur voor de aftrap. Lars woont bij zijn ouders in de stad Groninger wijk Helpman en dus is het maar eventjes fietsen naar de thuishaven van de FC. Als het tijd is, loopt Lars naar buiten om zijn fiets uit de schuur te halen. Voor het huis koppelt hij zijn rolstoel achter zijn fiets en kan de rit naar het stadion worden ingezet. ‘Hebben we de kaartjes eigenlijk wel mee?’, merkt Lars ineens op. Zijn vader, die ook al op de fiets zat, beent weer naar binnen en komt snel weer naar buiten. ‘Ze lagen inderdaad nog op tafel’, zegt hij. Welke supporter is het niet overkomen?

Eenmaal in het stadion zijn er op de eerste ring van de Piet Fransen-tribune op de omloop, pal achter de bovenste stoelenrij, in totaal zestig vakken voor de supporters van de Rollyside. ‘Je hebt hier perfect zicht op de wedstrijd’, zegt Lars, als hij zich met zijn rolstoel heeft gemanoeuvreerd in één van de vakken. Dat hij in zo’n Rollyside-vak kan plaatsnemen is geen vanzelfsprekendheid. ‘Hiervoor  is een wachtlijst’, weet Lars, die sinds vier jaar Rollyside-lid is. ‘Ik heb m’n huidige plekje pas sinds twee jaar. Daarvoor zat ik op de tweede ring. Vooral het traplopen was een opgave, vanwege mijn evenwichtsstoornissen.’

Dat drukt hij eigenlijk nog zacht uit: de vader van Lars nam zijn zoon jarenlang op de schouders in het trappenhuis, zodat ze de wedstrijd op de tweede ring van het stadion konden volgen. ‘Maar op die manier zou het vanzelf een keer fout gaan’, zegt de vader van Lars. Gelukkig kwam het nooit zover en kan Lars de thuiswedstrijden nu veilig vanuit zijn rolstoel op de Rollyside volgen. Iedere supporter heeft een begeleider bij zich, die het duel kan bijwonen op een klapstoeltje van de Rollyside. ‘Een begeleider is verplicht en heeft een enorme meerwaarde’, vindt Lars. ‘Niet alleen voor de reis naar het stadion, maar ook om je tijdens de wedstrijd eventueel verplaatsbaar te maken. En bij benodigde zorg of calamiteiten.’

Lars en zijn vader, die hem begeleidt, zijn klaar om het stadion in te gaan (Foto: Merijn Slagter)

Sterker als groep
De Rollyside bestaat alweer bijna veertien jaar. Huidig voorzitter Johan ten Hoove richtte het platform in 2006 op. Niet zodat bij FC-supporters met een handicap het etiket ‘zielig’ kon worden opgeplakt, maar omdat mindervaliden als georganiseerde groep sterker staan. Zo krijgt de Rollyside sneller zaken voor elkaar, die voor normale fans de gewoonste zaak van de wereld zijn. Zo werd in de voorbije veertien jaar onder meer afgedwongen dat begeleiders gratis met een Rollysider naar binnen mogen. Lars: ‘Het zit in hele eenvoudige dingen om een stadionbezoek voor ons wat makkelijker te maken. Er zijn bijvoorbeeld mindervalide-toiletten en FC Groningen is bezig om de Piet Fransen tribune rookvrij te maken.’

In de eerste helft van FC Groningen – Feyenoord is het op een deel van de Rollyside wel even behelpen. In één van de vakken zit een supporter die er voor de eerste keer bij is en dat past precies. Maar een vaste Rollysider, die door drukte in het verkeer de beginfase heeft gemist, komt er daardoor bij aankomst achter dat er voor hem geen plek meer is. Ook Lars kijkt even bedenkelijk met een blik van ‘Hoe lossen we dit op?’, maar met hulp van de begeleiders en stewards wordt zijn eigen plaats vrij gemaakt. Daarna kan de focus weer naar de wedstrijd verlegd worden.

Lars volgt op de Rollyside aandachtig wat er gebeurt tijdens FC Groningen – Feyenoord (Foto: Merijn Slagter)

Dolletje
Als het rustsignaal klinkt, is het tijd om even bij te praten. Dat doen de begeleiders onderling, maar ook de Rollysiders. Zo staat de rolstoel van Lars vandaag geparkeerd naast die van Yannick Stevens, misschien wel de allerfanatiekste Rollysider. ‘Ik zou er alles voor over hebben om normaal te kunnen voetballen’, zegt hij. De 25-jarige Assenaar is afhankelijk van zijn rolstoel, maar dat weerhoudt hem niet om te genieten van alles wat hij wél kan. Zoals een dolletje maken met de spelers van FC Groningen tijdens de jaarlijkse ledenvereniging. ‘Dat was dit jaar ook echt weer een succes’, vult Lars aan. ‘Tijdens het stamppotbuffet gingen de spelers verdeeld over de tafels bij ons zitten en werden er foto’s gemaakt. Ze gaan altijd normaal met ons om. Op zulke momenten voel je je als één van hen en is er geen kloof.’

In zijn missie om meer voor leeftijdsgenoten te kunnen betekenen die ook een handicap hebben, besloot Lars ruim twee jaar geleden volmondig ‘ja’ te antwoorden op de vraag of hij tot het Rollyside-bestuur wilde toetreden. ‘Ik vind het geweldig dat ik mag meedenken met het bestuur. Toen het bestuur mij hiervoor benaderde, vond ik dat ik die kans moest grijpen’, zegt Lars. De student bedrijfskunde hoopt de Rollyside met zijn online vaardigheden beter uit te kunnen dragen om meer leden te werven, zo vertelt hij. En ook los van zijn bestuurstaken voor de Rollyside wil hij zich inzetten voor mindervaliden. ‘Het liefst wil ik een website oprichten waarmee ik leuke uitjes kan organiseren voor mensen met een handicap’, klinkt het.

Een blik op de Rollyside vanaf de hoofdtribune (Foto: Marjan Naaijer)

Grootste wens
Iets waar Lars zich binnen de Rollyside ongetwijfeld ook sterk voor zal maken in de nabije toekomst, is het bezoeken van uitwedstrijden. ‘Dat is helaas niet overal even goed geregeld.’, zegt hij. Ook met een handicap zou het moeten kunnen om een wedstrijd in het stadion van de tegenstander te bekijken.’

Doordat Lars uitgebreid vertelt over alles wat hij meemaakt of tegenkomt, zou je bijna vergeten dat er ondertussen ook nog gevoetbald wordt. Door een fraai doelpunt van Feyenoord-aanvaller Luis Sinisterra in de eerste helft, kijkt FC Groningen enige tijd tegen een achterstand aan. Na een uur trekt Samir Memisevic de stand weer in evenwicht. Een luid gejuich stijgt op vanuit het hele stadion, als de Bosniër de strafschop achter Kenneth Vermeer mikt. Bijgekomen van de euforie, draait Lars zich om in zijn rolstoel. ‘Weet je wat echt mijn állergrootste wens is? Een keer een wedstrijd meemaken tussen de fanatieke supporters op de Noordtribune.’ Nog voordat Lars die zin heeft uitgesproken, begint buurman Yannick ook driftig te knikken. ‘Helemaal mee eens. Dat is ook mijn grootste droom!’

Matthias Mulder – Manager Supporterszaken FC Groningen
‘Dat de Rollyside een eigen plek in ons prachtige stadion heeft gekregen als supportersvereniging, zegt denk ik genoeg over hoe serieus FC Groningen deze supportersgroep neemt. De Rollyside is een hechte groep die er voor elkaar is als dat nodig is en ze hebben hun eigen entree bij ingang 2. Bovendien zijn ze ondanks hun handicap vaak fanatieker dan menig andere supporter. Daarnaast heeft Rollyside een eigen plek in het maandelijkse Supportersoverleg met Wouter Gudde. Rollysiders zijn één van ons, net als alle andere FC Groningen-supporters.’



� ߿�]s��