Laat ik beginnen dat ik er bij het schrijven van deze column niet van uit ga dat mijn gevoel klopt. Het gevoel dat niet bij elke speler van FC Groningen de motivatie nog 100% is. Dat enkelen liever op 16 mei in het vliegtuig zitten dan nog eventueel vier wedstrijden alles geven om mogelijk Europees voetbal af te dwingen. Ik schrijf deze column omdat ik duidelijk wil maken wat de club voor supporters betekent.
Vier wedstrijden op rij verloren en nog drie competitieduels te gaan. Ik tel de nederlaag tegen Ajax niet mee, maar tegen Heracles, Heerenveen en RKC was het voetbal ver onder de maat. Maar desondanks staan we nog steeds achtste en hebben we nog alles om voor te spelen. We staan op een plek waarmee je de play-offs ingaat. Als je die wint speel je volgend seizoen Europees voetbal. En wat zouden we dat mooi vinden. Met honderden of duizenden op pad richting, voor mijn part, Luxemburg, Georgië of weer Tsjechië. Wie denkt niet terug aan Liberec, Braga, Belgrado en Florence? Kijk wat een tof seizoen de Feyenoord-supporters hebben, vooral door de Europese wedstrijden.
Ik schrijf hierboven bewust “we”. Want wij supporters voelen het als “we”. Wij voelen winst en verlies ook. Wij voelen ons FC Groningen. En als jullie voor ons door het vuur gaan zien we jullie ook als “we”. Dat wij-gevoel onder supporters gaat ver. We geven kapitalen uit aan de club FC Groningen. Een seizoenkaart kost gemiddeld rond de 200 euro, voor veel mensen enorm veel geld, helemaal als je er meerdere in je gezin hebt. Elke uitwedstrijd volgen we jullie met gemiddeld 400 man. Is niet goedkoop. Sjaaltjes, petjes en shirtjes worden gekocht. En dat is allemaal alleen nog maar geld. Wat denk je van de tijd die supporters in de club steken? De mensen die mee waren met de bus naar Waalwijk waren bijvoorbeeld om 02.30 uur thuis. Bij sommigen ging de wekker een paar uur later alweer. Alle vrijwilligers zoals stewards, EHBO’ers, die mogelijk maken dat jullie überhaupt kunnen spelen, steken er eveneens vele uren in. Maar niemand van ons heeft daar problemen mee. Want het is onze club, onze FC. En daar ga je ver voor.
Verwachten we dan bijzondere dingen van jullie? Nee, totaal niet. Alleen maar dat je normaal en je stinkende best doet en snapt wat de club voor ons betekent. Zowel op als naast het veld. Doe je dat en het gaat eens mis? Niemand die dat een probleem vindt. Wij weten dat we geen kampioen worden. Wij weten dat we geen enkele wedstrijd met gemak winnen. Maar we willen ons kunnen identificeren met jullie. En dat kan alleen als jullie laten zien dat je ook om onze club geeft en daar alles voor wilt doen.
Afgelopen weken hadden we oud-spelers als Antoine van der Linden, Karel Hiddink, Kurt Elshot, Grafton Holband en Sergio Padt op bezoek in het supportershome. Geen wereldsterren, maar stuk voor stuk spelers die zich hebben ingezet voor onze club en dus automatisch ook voor de supporters. En je ziet dat supporters ze nu nog dankbaar zijn. Na al die jaren zijn het nog onze “helden”. Ze zijn ook “we” geworden.
Nog drie wedstrijden minimaal. Geef daar alles in. Lukt het dan niet, jammer. Heb je een goede band met Danny Buijs, doe het voor hem. Vind je hem een klootzak, speel je alvast in de kijker bij Wormuth. Vertrek je bij de club? Doe het dan om in de toekomst ook een Van der Linden, Hiddink, Elshot, Holband of Padt te zijn. Haal je motivatie ergens vandaan. En kijk je in de spiegel. Vind je dat moeilijk? Bedenk dan ook dat je het ook gewoon verplicht bent. Aan ons supporters, die jullie in Groningen en Enschede weer voluit zullen steunen. Die trots zijn op onze groen-witte kleuren. En die ook graag trots op jullie willen zijn. Zorg dat je ook “we” wordt. Je gaat er veel voor terug krijgen.
Boeren geven nooit op!
John de Jonge
Voorzitter SV FC Groningen