Nog vier competitiewedstrijden, en we hebben alles in eigen hand. Maar wat worden dit voor vier weken? Voetbal is emotie, zeggen ze vaak. En we weten allemaal: emoties komen snel, verdwijnen ook weer snel, en zijn vaak intens van aard. En de komende weken gaan wij, als FC Groningen-supporters, er heel veel meemaken.
We zullen ademloos zijn, angstig, bedroefd, bedrukt, bevreesd, (dol)blij, boos, chagrijnig, ons comfortabel voelen, dankbaar zijn, energiek, enthousiast, extatisch, geamuseerd, geagiteerd, gefrustreerd, geïrriteerd, gekwetst, ons gelukzalig voelen, geprikkeld zijn, geschokt, geschrokken en gespannen.
We zullen hoopvol zijn, kalm, koel, kwaad, machteloos, moedeloos, nerveus, onbehaaglijk, onbezorgd, ongeduldig, opgelucht, ongelukkig, onrustig, ontspannen, onthutst, ontroerd, ontevreden, onzeker, opgetogen, opgewekt, overstuur, overweldigd, paniekerig, perplex, plezierig, rustig, somber, sterk, stil en tevreden.
Maar we zullen ook treurig zijn, triest, uitgelaten, uitgeput, verbonden, verbijsterd, verbluft, verdrietig, verrukt, verveeld, verward, verwonderd, voldaan, vredig, vurig, waardevol, wanhopig, woedend, zachtmoedig, zelfverzekerd en zenuwachtig. En al deze emoties zullen er soms allemaal binnen negentig minuten zijn. Dat is ook precies wat voetbal zo mooi maakt.
Maar wat er ook gebeurt, ik zal zelf aan het einde één emotie overhouden: trots. Trots op wat dit team en deze staf sinds november hebben neergezet. Vanuit een trieste veertiende plek naar meedoen om promotie. Slechts één nederlaag in die hele periode, met voetbal dat we zo graag zien.
Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte met het verwerken van al deze emoties, deze rollercoaster komende weken. Zoek desnoods professionele hulp als het nodig is. Maar wees ook vooral trots. Trots is namelijk een hele fijne emotie.
John de Jonge
Voorzitter SV FC Groningen